مدرس دانشگاه، نایبرئیس و عضو شورای مرکزی بنیاد امید ایرانیان خراسان رضوی در این جلسه در خصوص دلایل محبوبیت آیتالله طالقانی در بین مردم به ویژه جوانان انقلابی و گروههای متنوع سیاسی سالهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی با اشاره به شخصیت چندوجهی ایشان اظهار کرد: او از عمق جان به مبانی حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش اعتقاد داشت و به تعبیری میتوان گفت بخشی از مجاهدت آیتالله طالقانی تبیین و شناخت حاکمیت دموکراتیک مبتنی بر ارزشهای دینی و انسانی بود؛ او تلاش کرد نشان دهد که بین دین و آزادی، دین و دموکراسی، دین و علم هیچگونه تضاد و پارادوکسی وجود ندارد.
تفکر شورایی آیتالله طالقانی
حمیدرضا موحدیزاده با بیان اینکه تفکر شورایی آیتالله طالقانی زبانزد عام و خاص بود، خاطرنشان کرد: ایشان در اولین خطبه نماز جمعه تهران در اینباره بسیار منطقی، رسا و قاطع به ایراد سخن پرداخت. وی با اشاره به اینکه آیتالله طالقانی آزادی و عدالتخواهی را لازم و ملزوم یکدیگر معرفی میکرد، افزود: او درد اصلی مردم ایران را استبدادزدگی و راه درمان آن را مبارزه با فقر، جهل و استبداد میدانست؛ این مؤلفهها عناصری بود که شخصیت آیتالله طالقانی را در بین توده مردم و نسل جوانان انقلابی صاحب نفوذ و تأثیرگذار کرده بود.
عضو شورای مرکزی بنیاد امید ایرانیان استان در خصوص هدف آیتالله طالقانی از نوشتن کتاب «پرتویی از قرآن» تصریح کرد: به نظر میرسد وی به دنبال پیدا کردن راهبردی برای بازگشت جامعه به فرهنگ قرآنی بود؛ همچنین او این سؤال را مطرح میکرد که یک اجتماع سالم چگونه اجتماعی است و چه ویژگیهایی میتواند داشته باشد؟ او در اثر ارزشمند خویش به تجزیه، تحلیل و تفسیر اجتماع سالم از منظر قرآن پرداخت.
جایگاه خردورزی در تفکر آیتالله طالقانی
موحدیزاده به اصول حاکم بر تفکر آیتالله طالقانی نیز اشاره و عنوان کرد: یکی از برجستهترین اصول نظری و فکری ایشان اصل «خردورزی و عقلانیت» بود؛ در نگاه وی همه باورها، ارزشها و برنامههای اسلام و قرآن بر حکمت و عقل سلیم استوار است؛ او بر این عقیده استوار بود که یک عالم دینی در راه مبارزه با خرافه اسرائیلیات که در قرآن نیز بارها به آن پرداخته شده است، نباید به خود شک و تردید راه بدهد.
نایبرئیس بنیاد امید ایرانیان در خصوص راهکارهای آیتالله طالقانی برای دستیابی به جامعه سرشار از قسط و عدل نیز اظهار کرد: بازگشت به اسلام راستین و فرهنگ اصیل قرآنی، اعتقاد و اجرای اصل آزادی تفکر و بیان در جامعه اسلامی، اجرای اصل «تسامح و مدارا» در رابطه با دگراندیشان، مخالفان یا دشمنان،پیادهسازی اصل حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش از طریق اجرای اصل شوراها و سپردن کارها و امور جامعه به دست خود مردم، رعایت جایگاه مقتضیات زمان و مکان در تشریع احکام و ایجاد موازنه بین دیانت و روشنفکری برخی از راهحلهای ایشان بود.
پیام شما با موفقیت ارسال شد .