. این درختنشینی كه در دوره نوجوانی نوعی لجبازی با خانواده است، در جوانی و بزرگسالی به انتخابی آگاهانه تبدیل میشود. بهطوری كه برای آموزش و تشویق دیگران به این كار حتی كتابی درمورد كشور آرمانی بر فراز درختان و قانون اساسی آن مینویسد. سنتشكنی او علیه آیین اشرافیت، مراسم اجتماعی و نظم كهنه اجتماعی برخلاف اكثر روشنفكران و مصلحان اجتماعی كه فقط حرف میزنند یا مقاله مینویسند (در یك كلام تنها اظهارنظر میكنند) دارای الگوی عملی است. از دیدگاه او «برای بهتر دیدن زمین باید كمی از آن فاصله گرفت.» كوزیمو از یك خانواده اشرافی و فئودال است، ولی ادعای دوك بودن پدرش را نوعی وسوسه بیمارگونه میداند و خود را از این طبقه جدا كرده و از همان بالای درخت به مرد معادی، كشاورزان، فقرا، سربازان و كسبه خردهپا كمكهای بسیار میكند و آنها را در مبارزه با خدایان زر و زور یاری میدهد. پدر در هجده سالگی پسر درختنشینش، به دیدار او میآید و مقام دوكی را عاملی برای فرماندهی بر اشراف ناحیه میداند. اماپسر پاسخ میدهد: «من فقط این را میدانم كه اگر من بیشتر از دیگران چیز بدانم، در صورت نیاز آنها باید آنچه را كه بلدم در اختیارشان بگذارم. بهنظرمن فرماندهی یعنی همین.» به همین دلیل كوزیمو در موضوعات مختلف كتاب میخواند و آنچه خود از آبیاری، كشاورزی، درختكاری و زنبورداری یادگرفته است، به دیگران یاد میدهد و یا گره از مشكلاتشان بازمیكند... بارون درختنشین اثر نویسنده ایتالیایی «ایتالوکالوینو» و ترجمه مهدی سحابی است که در ۳۲۰صفحه جلد شومیز به قیمت 20 هزار تومان در مؤسسه انتشارات نگاه به چاپ دهم رسیده است .
پیام شما با موفقیت ارسال شد .