موانع توسعه برند

متاسفانه برخی مدیران بنگاه‌های اقتصادی از اهمیت برند غفلت داشته و کیفیت کالای خود را الزاماً به معنای ابزار باقی ماندن در بازار می‌دانند و بر این گمانند که کیفیت به تنهایی می‌تواند نقطه قوت آن‎ها باشد و این کیفیت را باید مشتری درک کند؛ حال آنکه ممکن است مشتری به طور تصادفی به کالای آن‌ها دسترسی پیدا کند و کالا در بین انتخاب‎های او نباشد و این زمان زیادی را برای انتظار برند شدن نیاز دارد؛ لذا علاوه بر کیفیت باید موازین زیبایی شناسایی در محصول نیز رعایت شود؛ اولین انتخاب مشتری انتخاب چشمی است و آنچه که چشم او را نوازش می‎دهد و از دیدن آن احساس خوشایندی داشته پیدا می‎کند؛ کم توجهی به موازین زیبایی‌شناسی و رعایت نکردن اصول بسته‏بندی و تدارک بسته‎بندی مشتری‎پسند در توسعه برند و جا افتادن آن نقش بی‌‎بدیلی دارد.

برخی تولیدکنندگان گمان می‌برند سلیقه آنها صرفاً سلیقه مشتری است حال آنکه سلیقه مشتری بر سلیقه تولید کننده برتری دارد؛ توجه به سبک و فرهنگ خرید مردم و تمایلات درونی آنها در هنگام خرید کمتر مورد توجه جدی قرار می‌گیرد.

از اصول مهم در توسعه برندینگ بعد از برند شدن برند باقی ماندن است؛ برای این کار لازم است شرکت‎ها اقدام به تدوین استراتژی‎های مرتبط با بازار خود کرده و نقشه راه و استراتژی خود را تهیه کنند؛ در تدوین استراتژی به فرصت‎ها و تهدیدها، امکانات و محدودیت‎ها توجه می‎شود و مدیران برندها باید بدانند همواره لازم است قابلیت‎های جدید و امکانات مناسب برای تاثیرگذاری بر مشتری را در حفظ برند خود در اختیار داشته باشند.

در فرایند توسعه مدیریت برند بعد از تشخیص و جذب از نکات مهم تقویت وفاداری برند و حمایت از وفاداری برند است که مدیران برند باید برای آن‌ها برنامه داشته باشند.

نکاتی که در بالا اشاره شد برخی از جنبه‎هایی است که باید توسط مدیران برند به آن‌ها توجه شود اما برندها در بستر ملی با کمک دولت‌ها رشد می‌کنند، حال آنکه در شرایط کشورمان برخی موانع از قبیل نامگذاری برند، ثبت برند، تبلیغات رسانه‌ای و نظایر آن نیز وجود دارد که می‎تواند عامل ضد توسعه برای برندهای برتر و تقویت آن‌ها باشد.

*نایب رئیس هیأت رئیسه انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی