به گزارش اقتصاد شرق، مجتبی بهاروند که امروز، دوم اردیبهشت ماه در نشستی خبری در محل «انجمن صنفی کارفرمایی شرکتهای حملونقل بینالمللی کالای مشهد» سخن میگفت، با بیان این که کارشناسان بینالمللی صنعت حملونقل را اولین صنعت پولساز فعلی و آیندة دنیا میدانند، به موقعیت خاص ترانزیتی کشور و بازار 100 میلیونی کشورهای همسایه اشاره و اظهار کرد: توجه به حملونقل و ترانزیت میتواند سالانه 10 میلیارد دلار برای کشور درآمدزایی خالص داشته باشد اما متأسفانه حداکثر درآمد ما از ترانزیت حدود 500 میلیون دلار است.
وی عدم همراهی نمایندگیها و سفارتخانههای ایران در سایر کشورها با فعالان بخش خصوصی حوزة حملونقل را از مشکلات این بخش دانست و بیان کرد: سفارتخانههای ما عمدتاً سیاسی هستند و اگر فردی به عنوان رایزن اقتصادی در این سفارتخانهها فعالیت میکند، او هم از بدنة دولت است در حالی که این رایزنان باید از بخش خصوصی باشند؛ این خلأ و نبود رویکرد اقتصادی و جای خالی بخش خصوصی در سفارتخانهها باعث شده آنها به مسائل اقتصادی کمتوجهی کنند.
نبود متولی واحد
رئیس هیئت مدیرة انجمن صنفی کارفرمایی شرکتهای حملونقل بینالمللی کالای مشهد نبود متولی واحد را یکی از مشکلات حوزة حملونقل و ترانزیت برشمرد و تصریح کرد: در کشور ما حدود 22 نهاد و ارگان بر حملونقل نظارت میکنند که عدم هماهنگی آنها مشکلات بسیاری برای حوزة ترانزیت ایجاد کرده است.
بهاروند با اشاره به این که پیشنهاد ایجاد وزارتخانهای به نام «حملونقل» را مطرح کردهایم، خاطرنشان کرد: این وزارتخانه باید کوچک و چابک باشد و دستگاههای متولی این بخش زیر نظر این وزارتخانه فعالیت کنند تا از این طریق هماهنگی مورد نیاز برای رفع مشکلات حوزة حملونقل و ترانزیت ایجاد شود در غیر این صورت راه به جایی نخواهیم برد.
وی با بیان این که عدم اجرای قوانین از دیگر مشکلات فعالان صنعت حملونقل در کشور است، افزود: برای مثال طبق قانون تنها کمیسیون مادة 10 میتواند مانع فعالیت شرکتهای حملونقل بینالمللی شود اما اکنون گمرک، بخش کارنهتیر اتاق بازرگانی، وزارت راه، نیروی انتظامی و ... نیز در این زمینه تصمیمگیر هستند.
بهاروند به نبود تشکل واحد در بخش حملونقل نیز اشاره و اظهار کرد: یک تشکل واحد و سراسری نداریم؛ سندیکای اصلی که قبلاً وجود داشت، منحل و به تشکلهای کوچک تقسیم شد.
قیمت هر کامیون 4 برابر قیمت جهانی
نایب رئیس کمیسیون حملونقل، لجستیک و گمرک اتاق بازرگانی ایران با اشاره به فرسودگی ناوگان حملونقل داخل کشور، خاطرنشان کرد: ظرفیت تولید ناوگان در داخل کشور نیز محدود است و در صورت لغو تمام تحریمها، خودروسازان داخلی حداکثر میتوانند 12 هزار دستگاه کامیون تولید کنند در حالی که برای نوسازی ناوگان سالانه به 250 هزار دستگاه کامیون نیاز داریم.
بهاروند با بیان این که با نوسازی ناوگان در یک برنامة پنج ساله برای 500 هزار نفر به صورت مستقیم اشتغال ایجاد میشود اما اجازه نوسازی ناوگان را نمیدهند، بیان کرد: در حال حاضر قیمت هر کامیون برای ما چهار برابر قیمت جهانی است و تسهیلات با نرخ سود 30 درصدی و دریافت تضمینهایی به میزان دو برابر قیمت کامیون، صرفة اقتصادی ندارد.
پیام شما با موفقیت ارسال شد .