آنچه در خصوص آرامگاه فردوسی به عنوان یک اثر ملی و بینالمللی بایستی مورد توجه باشد، علاوه بر حفاظت از اصل اثر، ایجاد جذابیت مضاعف نسبت به سایر فضاهای عمومی است تا به این وسیله بتوان توجه شهروندان و گردشگران را به فضای جذاب ایجاد شده جلب کرده و به این طریق مسیری برای دسترسی و معرفی اصل اثر و جاذبه گردشگری ایجاد کرد. با توجه به موقعیت جغرافیایی آرامگاه فردوسی و دوری از مسیر اصلی جاده آسیایی، آنچه گردشگران و شهروندان را بعد از تبلیغات گسترده و جذاب به منظور شناساندن حکیم بزرگ ابوالقاسم فردوسی به این محیط جذب میکند، ارائه فضای پیرامونی جذاب و در حد ظرفیت تحمل محیطی برای ایجاد محیطی آرامبخش، امن و ایمن و زیبا به دور از هیاهوی محیط پیرامونی است.
توسعه جلوخان فضای آرامگاه و بازپیرایی بخشهای قدیمی آن، نه تنها فضا را برای تردد آرامبخش و بدون تداخل بازدیدکنندگان مشتاق فراهم میکند، بلکه یکی از مهمترین فضاهایی است که راهنمایان گردشگری حرفهای و مفسران میراث تاریخی و فرهنگی، امکان ارائه مطالب جامع و مورد نیاز را برای گروه گردشگران خواهند یافت و گردشگر با اطلاعات جامعتری به فضای اصلی آرامگاه وارد شده و از کسالت و خستگی زودهنگام گردشگران به دلیل عدم درک محیط به واسطه بیاطلاعی از محیط و مسائل پیرامون آن، ممانعت میکند. بنابراین، تعداد افرادی که از حضور در این محیط احساس رضایت خواهند کرد بیشتر خواهد شد. در این فضا، امکان حضور اعضای یک گروه که همگی مشتاق بازدید از فضای داخلی آرامگاه نبوده و یا به هر دلیلی تمایل به گذراندن اوقات فراغت خود در این محیط دارند، فراهم است و به این ترتیب تمایل به حضور خانوادهها و یا تعداد بیشتری از افراد علاقمند به آرامگاه فردوسی فراهم خواهد شد. طرح توسعه جلوخان آرامگاه فردوسی به واسطه طراحی جذاب و منطبق با معماری و طراحی به سبک باغهای ایرانی، نه تنها سبب ایجاد آرامش خواهد شد، بلکه در صورت ارائه خدمات گردشگری (از قبیل استراحتگاهها، غذاخوری، خدمات بهداشتی، تفرجگاههای مناسب کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان) و فروشگاههای جذاب سوغات بومی و محلی و البته متناسب با شأن مکان سبب افزایش مدت ماندگاری گردشگران در این فضا خواهد شد. این امر نه تنها باعث رونق کسب و کار فعالان اقتصادی مستقر در محیط خواهد شد، بلکه به دلیل طولانی شدن مدت ماندگاری در آرامگاه، ادامه سفر به سمت مقصدی غیر از مشهد یا با فواصل دورتر را کاهش داده و به تبع آن، ماندگاری مسافران و گردشگران در شهر مشهد، اقامتگاههای بومگردی واقع در روستاهای نزدیک آرامگاه فردوسی را نیز افزایش خواهد داد. نکته دیگر حفاظت از بنای اصلی و ایجاد امنیت در محیط است که به واسطه فاصله از مسیر عبوری اصلی و نیز آلودگیهای محیطی که به دلیل ورود خودروهای گردشگران و بازدیدکنندگان حاصل خواهد شد.
در صورت تسریع در اجرای این پروژه و جذب بیشتر گردشگران به این فضا، شاید تلنگری برای گردشگران ملی و بینالمللی رقم بخورد تا با دقت و اشتیاق بیشتری به شناسایی ارزشهای تاریخی، فرهنگی و طبیعی سایر جاذبههای استان خراسان رضوی بپردازند، آنگونه که در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی، مسیر ایران و توران به تفصیل به نظم درآمده و خود حس جستجوگری برای اکتشاف ایران و توران را که بخش بزرگی از آن در استان خراسان رضوی است، تحریک کرده و قطعا باعث جذب بیشتر گردشگران و رونق اقتصادی شهر مشهد و استان خواهد شد.
عضو هیات علمی پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی مشهد
| تسلیت به سرکار خانم رحیمیان، خبرنگار |
|---|
| شرکتهای دانشبنیان و تبدیل تهدیدها به فرصت |
| نقش نهادهای عمومی حاکمیتی در اکوسیستم نوآوری |
| اهمیت حضور کیفی زائران |
| گردشگری و خانهمسافرها در شهر مشهد |
پیام شما با موفقیت ارسال شد .