بهار می‌آید

اگر خویش را در چنین نظامی و چنین مختصاتی از کائنات ببینیم، آنگاه درک خواهیم کرد که زندگی ما در جریان همین رودخانه خروشان زیبا جاریست و لاجرم تابع حرکت همان جریان، به سویی باشکوه و خیره‌کننده!

این طبیعت بی‌نظیر که ما هم ذره‌ای در آفتاب آنیم، هر لحظه و هر روز و سال نشانه‌هایی را به ما نشان می‌دهد. گذر سریع لحظه‌ها نشانه‌ایست ارزشمند از حیات و اینکه بدانیم "عمر برف است و آفتاب تموز" و قدر شناسیم عمر محدود خویشتنمان را.

روزها می‌آیند از پی شبها، بدین نشانه که "پایان شب سیه سپید است" و هر روز نو روزیست زیبا برای یک آغاز دیگر، آغازهایی که ما را از پایان‌های ناامیدی می‌رهانند و ما آفتاب امید را در آسمان زندگی خویش می‌بینیم و راه می‌رویم و ترانه زندگی را می‌سراییم، سرشار از شور زندگی.

آنگاه سال با گذر فصل‌ها رقم می‌خورد، بهار می‌آید پس از زمستان، با این پیام که روزهای سرد و سخت ماندگار نمی‌مانند، بهار می‌آید و درست در پایان سردترین فصل سال ناگهان گلهای شوق می‌شکفند و برفهای ترس و یاس ذوب می‌شوند و چشمه‌های زلالی می‌جوشند، برای سیراب کردن جانهای خسته از سیاهی سرما!

ما در این طبیعت الهام‌بخش زیبا زیست می‌کنیم تا بیاموزیم باید سرسختانه در سرمای ناملایمات بایستیم استوار و سرسخت. باید ریشه‌هایمان را در عمق مقاومتمان گرم نگهداریم و اطمینان داشته باشیم بهار می‌رسد.

بهار فرا می‌رسد و شاخه‌های امید دوباره سبز می‌شوند.

بهار فرا می‌رسد و دره‌های سرد اندوه‌مان را آبشارهای گرم و خروشان شادمانی پر خواهند کرد.

بهار فرا می‌رسد و در دشت انتظار ما کبوتران صلح خواهند رقصید و همراه با نسیم، قاصدکها خبر از دوستی‌ها خواهند داد.

بهار فرا می‌رسد و دخترکان ما شادمانه دوباره کوچه باغها را از لبخند پر خواهند ساخت و باغها به بار خواهند نشست.

بهار فرا می‌رسد و ما دستهایمان را از گلهای رنگارنگ پر خواهیم کرد و به یکدیگر خواهیم بخشید و پایان زمستان را همراه با یکدیگر جشن خواهیم گرفت.

و اینک بهار ما را می‌خواند به شادمانی، به عشق، به مهر و به رهایی! دست در دست یکدیگر رقص‌کنان به سویش می‌رویم در کوچه‌های هفت شهر عشقی تا دلهایمان را بیش از پیش به هم نزدیک سازد.

بهاران خجسته باد و سال نو سرشار از شادی‌های پایدار

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد