امروز طبق برآوردها دو میلیون نفر در این صنعت مشغول به کارند و این آمار و ارقام نشان دهنده نقش غیرقابل انکار ترانزیت در اقتصاد کشور است. پیش از اینکه مرزهای شمالی کشورمان گشایش یابد، ایران کشوری بسته بود و تبادلات تجاری تنها از مرز بازرگان صورت میگرفت و ارتباط حمل و نقلی محدودی نیز با افغانستان داشتیم اما از سال 74 به بعد که مرزهای شمالی باز شدند، ترانزیت هم به معنایواقعی شکل گرفت؛ در شمال کشورمان 9 کشور محصور در خشکی اند که ایران بهترین گزینه برای صادرات و واردات آنهاست.
از منظر ترانزیتی ما یک پل ارتباطی میان آسیا و اروپا هستیم و در این صنعت، یک کشور استراتژیک به شمار میرویم اما با قوانین خلقالساعه و سایر اقدامات اهمیت خود را از دست داده ایم. در اطراف ما کشورها از نظر امنیتی وضعیت مناسبی نداشتند و این سبب شد ترانزیت از کشور ما انجام شود اما با ضوابط و قوانینی مانع رشد آن شدیم در حالیکه سریعترین، ارزانترین و بهترین مسیر برای ترانزیت بودیم. نتیجه چنین اتفاقاتی آن شد که نتوانیم بسیاری از کالاها را از ایران ترانزیت کنیم.
هنگامی که ترانزیت خارجی در ایران شکل گرفت، دولت موانعی چون قوانین گمرکی، سازمانهای مداخلهگر و... را بر سر راه آن قرار داد و نتیجه آن اقدامات، امروز در ظرفیت این صنعت و کاهش حجم ترانزیتی مشهود است.
امروز صحبت از این میشود که وزارت راه و شهرسازی متولی ترانزیت ایران است اما در حقیقت اینطور نیست؛ زیرا نمیتوان این صنعت را با مدیرکل و معاونت اداره کرد. از طرفی، این سوال مطرح است که در حال حاضر برای وزارتخانه راه و شهرسازی مساله حمل و نقل اهمیت بیشتری دارد یا شهرسازی و مسکن؟ میدانیم که در وضعیت کنونی کشور، بخش مسکن برای این وزارتخانه از اهمیت بیشتری برخوردار است. امروز در حوزه ترانزیت و حمل و نقل بین المللی برای ارائه یک درخواست با مشکلات بسیاری مواجه هستیم زیرا ۲۵ سازمان، ستاد و وزارت خانه در این امر دخیل هستند و هر یک دیدگاه، آیین نامه و بخشنامه های مختص خود را دارند.
رئیس انجمن حمل و نقل بین المللی ایران
| تسلیت به سرکار خانم رحیمیان، خبرنگار |
|---|
| شرکتهای دانشبنیان و تبدیل تهدیدها به فرصت |
| نقش نهادهای عمومی حاکمیتی در اکوسیستم نوآوری |
| اهمیت حضور کیفی زائران |
| گردشگری و خانهمسافرها در شهر مشهد |






پیام شما با موفقیت ارسال شد .