با دولت مشکل «روشی» داریم

سهم خراسان رضوی و شهر مشهد در بودجه 94 چطور تعیین شده است؟ آیا بودجه درنظرگرفته شده مناسب شهر مشهد به‌عنوان یک کلان‌شهر مذهبی است؟

اعتبارات مبتنی بر سهم شهرها توزیع نمی‌شود. در ماده 180 قانون بودجه مقرر شده است که اعتبارات براساس توازن منطقه‌ای تخصیص پیدا کند و این هم براساس شهرستان‌ها توزیع می‌شود وگرنه بقیه منابع براساس دستگاه‌ها و پروژه‌ها توزیع می‌شود. در شهرستان‌ها هم براساس نیاز ملی به تصویب می‌رسد، اینکه سهم شهر را دقیق بگوییم، قابل کشف نیست و باید برای این کار کل ردیف‌های بودجه و اعتبارات سازمان‌ها را در شهر و یا استان جمع کنیم و در نهایت بودجه درنظر گرفته شده برای شهر مشهد قابل‌بیان است. البته ناگفته نماند که تا ده سال پیش بین شهر مشهد و شهرهای دیگر کشور تفاوتی قائل نمی‌شدند و فقط به دلیل جمعیت مشهد بودجه  بیشتری به این شهر اختصاص می‌دادند وگرنه ویژگی خاصی برای مشهد در نظر گرفته نمی‌شد. خوشبختانه از مجلس هشتم، دولت‌های نهم و دهم و دولت فعلی همه می‌دانند که مشهد مشکلات خاصی مانند حاشیه‌نشینی و ویژگی‌های خاصی مانند زیارت دارد که با بقیه شهرها متفاوت است.

 آیا برای این دو موردی که عرض کردید، اعتبارات کافی پیش‌بینی شده است؟

نه، اعتباراتی که دولت بتواند وظایفش را در این حوزه‌ها انجام دهد، درنظرگرفته نشده است؛ اما اینکه این ردیف بودجه درنظرگرفته شده  و برنامه‌ریزی‌هایی انجام شده، اقدام مثبتی است.

با توجه به اینکه رابطه فامیلی بین شما و وزیر بهداشت وجود دارد، آیا می‌توان تعاملی در جهت توسعه و پیشرفت استان در حوزه بهداشت و سلامت مشهد و استان درنظرگرفت؟

     ایشان در همه جهات به ما کمک می‌کنند، از جمله اینکه نقش موثری در نگاه ویژه دولت به حاشیه شهر داشتند و همچنین در مورد موضوع کمربند سبز و احیای کشف‌رود کمک شایانی کردند. ایشان نه تنها در حوزه بهداشت و درمان بلکه در سایر امور که مرتبط با مشهد است، کمک‌های بسیاری کردند. امیدواریم که دیگر اعضای دولت که اهل خراسان هستند مثل آقای نجفی و آقای رحمانی فضلی تلاش بیشتری کنند که خراسان بتواند از ظرفیت‌هایش استفاده کافی کند. 

مدتی است اسامی  نمایندگانی که گفته می‌شود از آقای محمدرضا رحیمی پول گرفته‌اند، به‌صورت غیررسمی منتشر شده است، در بین آن‌ها اسامی چند تن از نمایندگان استان و مشهد نیز دیده می‌شود، فعلا این نمایندگان موضوع را تکذیب نکرده‌اند. نظر شما در مورد این لیست چیست؟

 اگر ما تکذیب می‌کردیم، می‌گفتند، مشخص است که این نمایندگان تکذیب می‌کنند چون خودشان متهم هستند و خودشان هم تکذیب کردند. ما از قوه قضائیه خواهش کردیم که اظهارنظر کند، خوشبختانه آقای محسنی اژه‌ای در این زمینه مصاحبه کردند و جواب دادند. دوستان ما در مجلس هم شکوائیه‌ای تنظیم کردند و از منتشرکنندگان این لیست شکایت کردند. باید دلایل و مستندات این اقدام را از منتشرکنندگان بخواهند و رسیدگی شود تا اگر پولی از راه نادرستی هزینه شده است، بازگردد.

اخیرا آقای کریمی قدوسی گفته‌اند رئیس‌جمهور از نمایندگان مشهد گلایه داشته  و صحبت‌های نمایندگان و امام جمعه مشهد را که توسط عوامل دولت جمع‌آوری شده، برای گلایه خدمت رهبری برده‌اند. نظر شما در این‌باره چیست؟

این را باید از آقای کریمی بپرسید؛ اما ممکن است رئیس‌جمهور از بعضی مواضع ما نمایندگان مشهد ناراحت باشند و گلایه کنند. ما مشکلی که با دولت فعلی داریم در دو حوزه مختلف است؛ یکی در حوزه سیاست خارجی و دیگری در حوزه فرهنگ. در بقیه حوزه‌ها مشکل مبنایی نداریم، بلکه مشکل روشی داریم.

یعنی به مبنای کار سیاست خارجی در دولت های نهم و دهم انتقادی ندارید؟

خیر، چون کار دستگاه سیاست خارجی در دولت‌های نهم و دهم بر اساس مبنای درستی بود که براساس ایدئولوژی یک کشور اسلامی است، نه مانند الان که دشمن را دوست و برادر خطاب می‌کنیم.

 با توجه به اینکه شما عضو جبهه پایداری هستید و سابقا سخنگوی این تشکل بوده‌اید، به نظر شما اگر جریانی از یک نامزد به‌طور تمام و کمال حمایت و او را به عنوان نامزد اصلح به مردم معرفی کند، نباید در آینده در مقابل رفتارهای او پاسخگو باشد؟

بستگی به این دارد که آن فرد چه کاری انجام داده است، مطمئنا از اقدامات مثبت آن فرد حمایت می‌کنیم و از اقدامات منفی انتقاد می‌کنیم. در جبهه پایداری این رسم وجود ندارد که تا ابد پای یک نفر بایستیم. در سال 84 و 88 از آقای احمدی‌نژاد حمایت کردیم چون در آن مقطع گزینه اصلحی بودند و دلیلی ندارد هر کاری آقای احمدی‌نژاد انجام می‌دهند، تایید کنیم. در مقاطعی که مانند اصلاح‌طلبان با رهبری زاویه پیدا می‌کردند ما انتقاد می‌کردیم. در دوره اول ریاست جمهوری آقای هاشمی‌رفسنجانی بنده مسئول ستاد دانشجویی ایشان در استان خراسان بودم، اما دلیل نمی‌شود که تا ابد آقای رفسنجانی و دودمان ایشان را حمایت کنیم. حتی اگر در این دولت فعلی هم اقدام مثبتی انجام بگیرد، حمایت می‌کنیم، مثل وزارت نیرو که  وضعیت آشفته‌ای دارد و با اینکه از عملکردش راضی نیستیم و می‌دانیم که تیم وزارت نیرو از اصلاح طلبان هستند، اما چون احساس می‌کنیم به وظیفه‌اش عمل می‌کند از وزیر نیرو حمایت می‌کنیم. از هر وزات‌خانه‌ای که کارش را درست انجام دهد، حمایت می‌کنیم حتی از آقای آخوندی که نماینده ستاد آقای مهندس موسوی در انتخابات 88 بودند و تیم مدیریتی‌شان در وزات‌خانه عمدتا از اصلاح طلبان هستند، انتقاد داریم، اما کمکش می‌کنیم. 

اخیرا معاون پارلمانی دولت یازدهم گفته که در طول یک‌سال‌ونیم گذشته، بیش از 1500 سوال از دولت  توسط مجلس پرسیده شده است. در افکار عمومی این بحث مطرح است که آیا واقعا همین مجلس در طول یک‌سالی که با دولت احمدی نژاد اشتراک زمانی داشت، این حجم سوال پرسیده شد؟

در آن بازه یک‌ساله که بین مجلس نهم و دولت دهم اشتراک زمانی وجود داشت، ما در مجلس استیضاح وزیر و سوال از رئیس‌جمهور داشتیم؛ اما در همین مجلس که در این مدت با دولت یازدهم همکاری دارد یک‌بار از رئیس‌جمهور سوال نداشتیم که بخواهیم ایشان را به مجلس فرابخوانیم.

اما در این بین یک وزیر استیضاح و برکنار شد و اینکه گفته می‌شود این تعداد تذکر در بازه زمانی 18 ماهه در تاریخ بعد از انقلاب بی‌سابقه بوده است.

برای بنده که در تعداد طرح سوالاتی که از وزرای دولت‌های دهم و یازدهم پرسیده‌ام، فرقی نکرده است و حتی در موضوع طرح سوال مرا به کم سوال کردن متهم می‌کنند. از وزرای دولت دهم سه سوال و تا الان از وزرای دولت یازدهم دو سوال پرسیده‌ام که دلایل کارشناسی دارد مانند اینکه پارسال اواخر اسفندماه وزیر صنعت، معدن و تجارت به آلمان رفته بودند و یک ماه در آنجا اقامت کرده‌اند و عمل جراحی انجام داده بودند و بعد مصاحبه کردند که تکنولوژی این عمل جراحی 70 سال دیگر به ایران می‌آید. همان عمل جراحی در کشور توسط دانشجوی سال دوم جراحی گوش و حلق و بینی انجام می‌شود و نهایتا به سه روز بستری نیاز دارد، ایشان در آلمان دوهفته استراحت کرده بودند و دوهفته هم  به گشت‌وگذار در این کشور گذرانده بودند. مورد دیگرهم این بود که معاون سازمان تامین اجتماعی مصاحبه‌ای داشتند مبنی براینکه در طول سال گذشته 5000 خانم در اثر مرخصی زایمان از کار اخراج شده‌اند، بنده از وزیر کار سوال کردم که مگر شورای روابط کار وجود ندارد؟ چرا این تعداد باید اخراج شوند؟ این کم‌کاری وزارت کار است. این خبر به طور غیرمستقیم به جامعه القاء می‌کند که خانم‌ها باردار نشوید وگرنه از کار اخراج می‌شوید و این دقیقا مخالف نظر مقام معظم رهبری است که بر افزایش جمعیت تاکید کردند. وزارت کار باید این کارفرمایان را پیدا می‌کرد و از آن‌ها بازخواست می‌کردند و این افراد را به کار بازگشت می‌دادند که در نهایت خبر اخراج را پس گرفتند. ما با اهداف سیاسی از وزرا سوال نمی‌پرسیم، بلکه سوالات کاملا تخصصی است؛ اما دولت‌مردان محترم شائبه‌هایی را مطرح می‌کنند که سوالات نمایندگان سیاسی است. در قضیه اخیر مطالبات فرهنگیان، سهم رشد اعتبارات در زمان آقای حاجی‌بابایی، وزیر سابق آموزش و پرورش و آقای فانی  وزیر فعلی را  مقایسه کنید. امسال که رشد عمومی بودجه زیر 14 درصد بوده است، سهم آموزش و پرورش بیش از 22درصد رشد کرده است و با افزایش‌هایی که در تلفیق صورت گرفته، حدود 30درصد رشد داشته درصورتی‌که وزارت بهداشت سه درصد رشد داشته است. بودجه آموزش و پرورش 30درصد رشد کرده است؛ اما چرا وضعیت فرهنگیان به این صورت است؟ دوسال پیش سطح شکایات پایین بود و سطح رضایت‌مندی نسبتا بالا بود. اینکه یک وزارت‌خانه عمدا نارضایتی ایجاد می‌کند و توان اداره ندارد تقصیر مجلس نیست و همچنین وضعیت انتصابات سیستم آموزش و پرورش که صرفا سیاسی است و در اداره امور ناتوان هستند. ممکن است که برخی سوالات بعضی از نمایندگان غیرمنطقی باشد. شاید سوال مطرح شده براساس یک کار کارشناسی  طرح شده است یا براساس یک غرض شخصی یا سیاسی. اگر برای اطلاع‌رسانی از مواضع نمایندگان است اسامی نمایندگان را با سوالاتی که مطرح کرده‌اند، منتشر کنید. دو وزیر کار و آموزش و پرورش رکورددار سوالات هستند، چرا این حجم سوالات از وزیر علوم پرسیده نمی‌شود؟

وزیر علوم را که استیضاح و برکنار کردید!

علت برکناری وزیر سابق علوم که مشخص بود. این نکته را باید عرض کنم که اگر سوالات سیاسی است پس باید منتقدان دولت که جبهه پایداری هستند، بیشترین سوال را پرسیده باشند اما آمار سوالاتی را که اعضای جبهه پایداری از دولت پرسیده‌اند، منتشر کنید. مطمئن باشید که بیشتر طرفداران دولت در مجلس  طرح سوال می‌کنند و تذکر می‌دهند.

گفته می‌شود که برخی از این مشکلات در حوزه‌های مختلف از دوره گذشته به ارث رسیده است.

اگر اینطور بود همان موقع باید صدای ملت بلند می‌شد.

در انتخابات سال 92 و با رایی که مردم دادند، پیام این رای مشخص بود.

اینکه اقتصاد کلان کشور دچار مشکل بود، قبول دارم. شوک ارزی اتفاق افتاد و قیمت‌ها به یک‌باره جهش پیدا کرد و نارضایتی عمومی ایجاد شد.