توسعه چنین صنایعی بخصوص در روستاهای کشور زمینهساز اشتغال بالایی است که از یک طرف باعث ایجاد ارزش افزوده میگردد و از طرف دیگر به عنوان یکی از عوامل کاهش مهاجرت مطرح است.
صنایع دستی ارتباط بالایی با صنعت گردشگری دارد و نه تنها کالاهای عرضه شده آن به عنوان سوغات مطرح هستند بلکه در بسیاری از مناطق، کارگاههای تولید این صنایع به همراه مکانهای عرضه آن بهعنوان یک جاذبه گردشگری مطرح هستند که قابلیت جذب گردشگری با حداکثر بهرهمندی اقتصادی از حضور آن در مناطق را دارند. در این خصوص تأمین و عرضه سوغات گردشگران با مدنظر قراردادن صنایع دستی به دلیل ویژگی و تعلق خاص آن به فرهنگ و پیشینه مناطق گردشگرپذیر از جمله کالاهای قابلتوجه گردشگران است و میتواند بهعنوان یکی از اجزاء ارائه کالا به گردشگران در زنجیره عرضه کالا و خدمات صنعت گردشگری ایفای نقش کند. بنابراین توسعه صنایع دستی نه تنها باعث رونق این بخش میگردد بلکه زمینهساز خلق ارزش افزوده و کسب درآمد بیشتر در صنعت گردشگری و بهرهمندی از حداکثر ماندگاری گردشگران میشود.
علیرغم وجود تمام مزایای مذکور در صنایع دستی و نقش آن در صنعت گردشگری به نظر میرسد که صنایع دستی با مسائل و مشکلات مختلفی مواجه است که توسعه آن را در آینده با مشکل مواجه نموده است. عدم وجود بازاریابی و سهم پایین صنعتگران این عرصه در قیمت نهایی، عدم حمایتهای لازم و برنامهریزیهای کلان و در نهایت سرمایهگذاری بسیار کم و ناچیز باعث شده که صنایع دستی نتواند از جایگاه در خور توجهی برخوردار گردد. به عنوان مثال در شهر مشهد به عنوان اصلیترین کانون جذب زائران و گردشگران در کشور که از جایگاه قابل توجهی در منطقه برخوردار است و سالانه بالغ بر 25 میلیون زائر و گردشگر به این شهر مسافرت میکنند، میزان هزینه سوغات گردشگران این شهر بالغ بر 18 هزار میلیارد ریال در سال است که از این گردش مالی بالا کمتر از 30 درصد آن توسط بازار داخل تامین میگردد و بیش از 70 درصد آن توسط کالاهای خارجی (بخصوص چین) عرضه میشود. در این خصوص نه تنها شاهد عرضه کالاهای دستساز و صنایع دستی کشورهای دیگر در بازار مشهد میباشیم بلکه سهم صنایع دستی در سهم حدود 30 درصدی بازار داخل نیز، بسیار پایین است و در واقع صنایع دستی استان و کشور نتوانسته از جایگاه قابلتوجهی در صنعت گردشگری استان برخوردار گردد. برخورداری از چنین بازاری و به فراموشی سپردن بهرهبرداری از آن بخصوص توسط صنایع دستی استان از جمله فرصتها و چالشهای روز صنایع دستی استان و کشور است. بنابراین برنامهریزی اصولی در این حوزه میتواند نه تنها زمینه توسعه بخش روبه رشد گردشگری را فراهم نماید بلکه باعث رونق اقتصادی و توسعه صنایع دستی میگردد. در این خصوص برنامهریزی در حوزه صنایع دستی باید بر رونق اقتصادی و افزایش جایگاه و سهم صنعتگران این عرصه در قیمت نهایی مصرف کنندگان و به عبارتی افزایش درآمد آنها تاکید داشته باشد.
*عضو هیات علمی و مدیر گروه اقتصاد گردشگری پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی خراسان رضوی
| تسلیت به سرکار خانم رحیمیان، خبرنگار |
|---|
| شرکتهای دانشبنیان و تبدیل تهدیدها به فرصت |
| نقش نهادهای عمومی حاکمیتی در اکوسیستم نوآوری |
| اهمیت حضور کیفی زائران |
| گردشگری و خانهمسافرها در شهر مشهد |
پیام شما با موفقیت ارسال شد .