جواد اسحاقیان* آنچه در ادبیات گزاره‌ای و «حکایت» و «افسانه» اهمیت دارد، «کنش» است نه کنشگر. «گفتار»، نمودهایی از «پندار» شخصیت است و تنها در نوع ادبی «رمان»، «شخصیت» به معنای «روان شناختی»اش نمود پیدا می‌کند.

حمایت دولت‌ها از بخش‌های مختلف اقتصادی موضوعی است که طی دوره‌های مختلف و بسته به شرایط اقتصادی کشورها، سیاست‌های متفاوتی را پی می‌گیرد. چنین سیاست‌هایی اصولا باید در راستای دستیابی به اهداف بلندمدت کشور در حوزه‌های مختلف اقتصادی باشد.

یارانه اعلامی دولت به بخش تولید اگر همان رقم 200 میلیارد تومان ابتدای سال بود، باز هم مشکلی از بخش صنعت حل نمی‌کرد زیرا مشکلات این بخش به چند شاخه تقسیم می‌شود و نقدینگی تنها یکی از آن‌هاست و معضل اصلی، رکود حاکم بر بازار است. پیشنهاد ما این است که دولت مبلغ 50 میلیارد تومان اعلام شده به عنوان یارانه تولید را در حوزه‌ای دیگر هزینه کند زیرا این مقدار دردی از این بخش دوا نمی‌کند.

مصطفی سلیمی‎فر* از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از مطالبات مردم از نظام جمهوری اسلامی، تغییر نظام اقتصادی کشور و به‌خصوص آن بخش‌هایی از اقتصاد بود که با شریعت اسلامی منافات صریح داشت.

حسین اکبری* عمده دلیل بروز پدیده کارتن‎خوابی را می‎توان مسائل اقتصادی و آسیب‎هایی دانست که این افراد از آن رنج می‎برند.

غلامرضا حسنی* کارتن‎خوابی آسیب اجتماعی ناشی از نبود تعادل به ویژه در حوزه اقتصادی و اجتماعی است و حتی می‌تواند جنبه فرهنگی هم داشته باشد.

*جواد اسحاقیان نخستین دقیقه در تحلیل متن داستانی، تعیین « نوع ادبی» است. بدون آگاهی از نوع ادبی، پژوهش و بررسی متن به کجراهه کشیده می‌شود

مژگان ثابت تیموری* این روزها هیاهوی تورهای گردشگری ماجراجویانه بسیار به گوش می‌رسد. آنچه در ابتدا به چشم می‎خورد، مکان مورد تفرج است که معمولاً از زیباترین، بکرترین و دست‎نیافتنی‎ترین مکان‌ها به شمار می‌آید و در درجه دوم بازه زمانی تورهای مورد نظر است.

در هر جامعه‌ای یکی از فراگردهای مهم، مشارکت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی می‌باشد که آحاد مردم اعم از مرد و زن به عنوان عضو جامعه و نظام اجتماعی در آن سهیم هستند؛ زیرا یکی از عواملی که می‌تواند نقش مؤثری در فرایند توسعه و رشد یک کشور ایفا کند، مشارکت عمومی است. به همین خاطر از نظر نظریه‌پردازان توسعه، مشارکت یکی از ارکان و عوامل مؤثر در رشد و توسعه در هر جامعه‌ای به حساب می‌آید.

در حالی‌که حضور زنان ایران در بحث آموزش و به ویژه آموزش عالی پررنگ و تعیین‌کننده است، اما در بازار کار حضوری محدود دارند به طوری‌که نرخ مشارکت زنان در اقتصاد ایران از پایین‌ترین نرخ‌های مشارکت در جهان است و حتی در خاورمیانه هم نرخ مشارکت زنان کشور ما پایین‌تر از اکثر کشورهای منطقه است.